มีกิ๊ก

มีใครเคยคิดมี / มีกิ๊กบ้างคะ ?
คู่รักที่เริ่มแรกคบกันด้วยตัณหาและราคะ เป็นความหลงกาย หลงวาจา 
ยิ่งหากไม่ช่วยกันพัฒนาใจให้เสมอแนบสนิทกันแล้วนานไป 
เมื่อกายและวาจาหมดความหวานก็จะเผลอพาลเบื่อขึ้นมาง่าย ๆ เลยนะคะ

หากจะรักใครสักคน ไม่ผิดที่คุณจะมองหน้าตาและคำพูดเป็นส่วนสำคัญ 
แต่ที่อยากให้มองอีกอย่างคือ ใจ ใจที่มีธรรมจะทำให้รักหวานและเย็น น่าเข้าหาอยู่ทุกวัน

แต่หากใจเข้ากันไม่ได้ อยู่ด้วยกันแล้วมีอะไรฝืด ๆ ฝืน ๆ คุยกันไม่รู้เรื่อง นานไปนับวันปัญหายิ่งมีเยอะ 
ในเวลาแบบนี้จะมีบางคนเข้ามาให้ใจคุณชุ่มฉ่ำ 
จำไว้เลยนะคะ มารในรูปแบบของความหวานของดี ล่อใจให้เราติดกับมีเยอะ

และคนที่เข้ามานี้มักจะเป็นคนที่เรามองว่าดีพร้อม น่าสนใจกว่า เหมาะกับเรามากกว่า 
จะเข้ามาทำให้เราไขว้เขว 
ขอให้ตั้งมั่นในศีล และพิจารณาว่า คนที่ดีจะไม่เข้ามาหาเราในยามที่เรายังมีห่วงใดผูกพันอยู่ 
หรือยังมีชื่อว่าเป็นแฟนคนนั้นคนนี้อยู่ 
คู่กันแล้วไม่แคล้วกันค่ะ ถ้ามีภาระพันผูกอยู่ก็อย่าพึ่งไปคบซ้อนเลย

เคยมีคนใกล้ตัวหลายคน คบกันแบบนี้ว่าดีนักหนา เบื่อคนนั้นมาหาคนนี้ เบื่อคนนี้ก็มาหาอีกคน 
อยู่ด้วยกันนานไป พันธะจะยิ่งแน่น เมื่อนั้นความร้ายจะเริ่มเผย จะหนีไปทางไหนก็ไม่สบายใจสักทาง

ศีล คือ ความปกติ ศีลข้อ 3 คือการไม่ผิดลูกผิดเมีย ผิดคนของใครเขา 
ถ้าเขาเป็นแฟนกันและมีคนรับรู้แน่นอน ก็ถือว่ามีเจ้าของแล้วนะคะ ไม่รู้ไม่ผิด 
แต่ถ้ารู้แล้วทำยิ่งผิด หรือไม่รู้แต่ไม่เคยพยายามรู้นี่ก็ผิด ถ้าคุณผิดศีล คุณก็คือคนไม่ปกติแล้ว 
ที่ไม่ปกติคือใจ ใจที่เร่าร้อน ใจที่เหน็ดเหนื่อย แสวงหาแต่ความหวานภายนอก 
แต่ไม่เคยกลับมาสร้างความหวานให้เกิดขึ้นภายในคู่ของตนเอง

ถ้าไม่เคยพัฒนาความรักให้ดีขึ้น ก็ไม่มีวันที่ความรักจะดีไปได้หรอกนะคะ ♥