ค้นหาบล็อกนี้

วันพุธที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2556

จาก

ถ้าคนที่เรารักหายไป
เราจะยังเสียใจอะไรไหมคะ ?

วันเวลาที่ยังมีกันอยู่ตรงนี้ บางคนกลับลืมไปว่าเวลามันก็ก้าวเดินของมันไป
บางคนคิดว่าจะเมื่อไหร่ ฉันก็ยังมีเธอ
บางคนคิดว่า เพิ่งจะได้อยู่กันไม่นาน รักกันไม่นาน โชคชะตาไม่พรากกันไปหรอก
บางคนคิดว่า อายุเพียงไม่มาก ยังไม่ล้มหายตายจากกันไปเร็วนักหรอก

แต่ชีวิตและกรรม ไม่เคยมีการเตือนล่วงหน้า
บทจะพราก บทจะทำให้ใครอีกคนจากไป
ก็ไม่สามารถเหนี่ยวรั้งอะไรไว้ได้เลยนะคะ

การทำกรรมดีให้อีกฝ่ายมีความสุข
การให้ความรักที่ดีอย่างที่เราคิดว่าอยากจะให้
การทำตัวน่ารัก ให้อีกฝ่ายสบายใจ
อย่าพึ่งคิดว่า เดี๋ยวค่อยทำ 
เพราะคุณจะรู้สึกเสียดาย และเสียใจถ้าหากวันนั้นมาถึง

แต่หากจะให้เหนือกว่าไม่เสียดาย
ก็คือ ทำใจได้ และเข้าใจว่า มีพบย่อมมีพราก
ก็ต้องหมั่นชวนกันมีสติระลึกรู้นะคะ
สิ่งที่เห็นง่าย รู้ง่าย ก็คือลมหายใจ หรือว่ากายเรานี่แหล่ะที่่เดี๋ยวก็พบเดี๋ยวก็พราก

หายใจเข้ามา สักพักก็ต้องพ่นอากาศเดิมออกไป
นั่งอยู่ท่าเดิมสักพักนึง อีกเดี๋ยวก็ต้องเปลี่ยนท่า
เรียกว่า ท่าเก่าไป ท่าใหม่มาก็ได้มั้ง :)
เห็นบ่อย ๆ ก็จะเห็นสิ่งต่าง ๆ ว่าต้องพราก ต้องจากเช่นกัน

และเมื่อวันนั้นมาถึง คุณก็จะไม่รู้สึกว่าการจากเป็นเรื่องผิดปกติ
คุณจะไม่รู้สึกว่าการจากทำให้ใจคุณเป็นทุกข์และเสียดาย
ฝึกให้รู้จักการจากไป แล้วจะทำใจเป็นค่ะ <3 <3

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น