ในระหว่างมีปัญหากันนั้น จิตใจเรามักจะมืดมิดเมามัวด้วยห
และมักจะเผลอพูดอะไรร้าย ๆ ที่ต้องทำให้มาสำนึกผิดหรือแก้ปัญหาในทีหลัง
หากเรามีสติฝึกคิดบ่อย ๆ ว่า ที่เราคบกับคนคนนี้อยู่นั้น
เราก็ตกลงใจว่าจะดูแลเค้าให้ดี
แล้วทำไมเล่าเมื่อมีปัญหาแทนที่
กลับมุ่งเน้นพุ่งประเด็นไปที่เห
ปัญหา ถ้ามันยังคงมีอยู่มันก็ไม่หายไป
เช่นเดียวกับความถูกผิดซึ่งอยู่
เถียงหรือทะเลาะกันไปด้วยเหตุผล
ความคิดว่าใครถูกหรือผิดก็ไม่ได้เปลี่ยนไป ที่เพิ่มมากลับเป็นอารมณ์ร้าย
ที่สาดเทเข้าหากันเหมือนสาดสีดำเข้าผ้าขาว และหัวใจที่ถูกทำร้ายด้วยคำพูดตัดสินกันและกัน
ปล่อยให้ปัญหาค้างอยู่ก่อน แล้วหันกลับมาถนอมดูแลใจกันนะคะ
การรักษาน้ำใจอีกฝ่ายไม่ใช่เรื่
และการควบคุมจิตใจไม่ให้มีไฟพวย
หากจะฝึกความใจเย็นให้เกิดขึ้นเ
แรกเริ่มควรเริ่มจากสิ่งที่คนอื่นมองเห็น นั้นคือการรักษาวาจา/
หมั่นฝึกคิดตริตรองว่าคำพูด/
ชะงักท่าทางก่อนจะกระทำ หากไม่ดีก็หยุดพูดมันหยุดทำเสีย
ฝึกบ่อย ๆ การกรองคำจากสมองก็จะเข้มแข็งไมพูดและทำอย่างใจคิด
แม้จะมีน้ำเ
เมื่อฝึกใช้คำพูดที่ดี การวางตัวที่ดีแม้ในเวลาที่ร้าย
ก็หันกลับมาถนอมสมองและหัวใจของ
หมั่นมีสติระลึกรู้กับสิ่งที่อยู่แต่งหรือคิดแทนอีกฝ่าย เปิดใจกว้างดูให้ครบทุกมุมมอง
การคู่กันใจเขาใจเราเป็นสิ่งสำคัญนะคะ
เรื่องข้อเท็จจริงอาจจะมีถูกผิด
แต่ความคิดเห็นและความเข้าใจย่
หากฝึกตัวด้วยการระงับคำพูดการก
เราจะมองเห็นเองว่า ปัญหามันไม่สำคัญอะไรเลย หัวใจของคนรักที่เราต้องถนอมสำคัญกว่า
แล้วความรักร้อน ๆ จะกลายเป็นรักหวานเย็นได้ไม่ยาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น